Б.Лхагвасvрэн Реквием

Таны

Цас цагаан гантиг єлмийд чинь

Цэцэг зулъя гэж

Цэцэг тvvлээ, би

Таны

Сайхан сэтгэлээ олдог байсан номин талаас

Сайн мууг ялгалгvй сэрvvцvvлдэг vvлэн сvvдэр дороос

Эзгvйд минь миний дууг сонсдог

Эрх танхай цэнхэр горхийн хєвєєнєєс

Цэцэг тvvлээ.

Цэцэг тvvхдээ уйлж тvvлээ.

Унасан харууслын нулимс

Оносон цэцэг бvхнийг тvvлээ



Тандаа цэцэг дэвсье гэхэд

Нэгэн зуных байтугай

Нэгэн зууны цэцэг vл хvрэлцэнэ

Сайхан ижий минь

Санчгандаа єнчин хяруугvй эх минь

Таныгаа

Орчлонгийн vнэн, мєнхийн шєнє дундуур

Одлоо гэж уйллаа.

Одод хийсэм vхлийн хар шуурганд

Осголоо гэж хайллаа.

Таныгаа

Мянган vндэсний vзvvр бvхэнд шингэж

Мандах нарны зvг ургана гэж уужирлаа

Энх шаргал vvрээр хиртэшгvй цагаан цолмон байж

Эхлэл бvхний манлайд гялалзанаа гэж тайтгарлаа

Ижий минь та

Хагацлаар чулуужсан аялгуу

Халуунаараа царцсан сvv

Ижий минь би таны үргэлжлэл